حدیثه

شمع سوزان خرابه شام در هاله ای از ابهام
گاهی درمورد وجود حضرت رقیه (سلام الله علیها) شبهات و تردیدهایی مطرح می شود که نام ایشان در اکثر کتب نیامده و یا نامهای مشترک و مشابهی در آنها به چشم می خورد که با توجه به آن نمی توان به طور حتم بر وجود دختری به این نام اطمینان داشت.
البته این شبهات در بسیاری مقالات و کتب معتبر پاسخ داده شده و وجود نازنین این دردانه امام حسین علیه السلام با دلایل کافی ثابت شده است و ما در این نوشتار کوتاه قصد نداریم به اثبات وجود این عزیز بپردازیم بلکه دو موضوع را در این رابطه بررسی می کنیم، یکی سر منشا تشکیک در وجود این عزیز و دیگری بررسی کتب قرن هفتم به بعد در مورد حضرت رقیه سلام الله علیها.

سرمنشأ تشکیک
نکته مهم در باب پذیرش یا عدم پذیرش پدیده های تاریخ این است که نمی توان با قطع و یقین اظهار نمود که اکثر مخالفان وجود حضرت رقیه سلام الله علیها در کربلا از روی عناد یا مشکل عقیدتی به ابراز آن پرداخته اند.
و برخی از دلایلی که می توان به آن اشاره داشت به این شرح است:

1ـ کمبود امکانات نگارشی
همانطور که در باب نگارش قرآن یکی از پیچیدگی های بحث بازگشت مسأله نگارش به نبود اسلوب مشخصی از قبیل نبود نقطه،علائم آوایی و حرکات و … در نگارش بوده است، در بحث حاضر نیز این مشکل خود را به خوبی نشان می دهد.
امام حسین (علیه‏السلام) به دلیل شدت علاقه به پدر بزرگوار و مادر گرامی‏شان، نام همه فرزندان خود را فاطمه و علی می‏گذاشتند. این امر خود منشأ بسیاری از سهوِ قلم‏ها در نگاشتن شرح حال زندگانی فرزندانِ امام حسین (علیه‏السلام) گردیده است

ادامه »

هر چند همچو گل همه بر باد رفته اند هرگز گمان مدارکه از یاد رفته اند

اینان نه آن گل اند که گویی در این بهار از یاد رفته اند چو بر باد رفته اند

اینان نه آهویند که گویی حیف در جنگ ظالمانه دشمن رفته اند

جای افسوس نیست برایشان  که این گروه با عزم آهنین رفته اند

فاطمه از دبیرستان عترت

بسم رب شهدا و الصالحین

آسماني آبی،

خورشيدي تابان،

چشم هايي گريانی،

دست هايي رو به آسمان،

خواسته هاي فراوان،

حاجت هابي پايان،

حال وهواي دگرگون ….

آمده ام اينجا تا ببينم تا ببينم،

چه بر سر قهرمانان اين ملت آمده است.

آمده ام تا با چشم هاي خودم ببينم،

ببينم چه بوده است و آلان چه شده است،

آمده ام تا شهدا را ببينم …

هق هقم بند  نمي آيد مي گويم

اي خداااا اين شهدا چه کرده اند براي ما،

چه گونه ما مي توانيم جبران کنيم.

دستم را روي سينه ام مي گذارم با خود مي گويم اي دل تنگم بگو،

اي دل تنگم هر انچه مي خواهي بگو،

دلم مي خواهد فقط بتوانم جرعه اي از اين درياي بي کران فداکاريهاي شهدا و رزمندگان 8 سال دفاع را جبران کنم

سرم را به گوشه خاک شلمچه مي گزارم

خاک آغشته به خون فداييان اين سرزمين اشکم جاري ميشود

فقط ميخواهم چشمم تر شود،

فقط مي خواهم خدايي شوم فقط مي خواهم پيش شهدا روسفيد شوم،

فقط مي خواهم …

هاجر از دبیرستان توحید

سخنرانی انقلابی امام سجاد(علیه‎السلام) با کوفیان
امام زین‎العابدین(علیه‎السلام) در مدت اقامت خویش در کوفه، دو بار سخن گفتند؛ بار نخست هنگامی بود که جارچیان حکومت، مردم را برای تماشای اسیران، فراخوانده بودند. این در حالی بود که برای اسرا در کنار شهر کوفه، خیمه زده بودند.

علی بن الحسین(علیهماالسلام) از خیمه بیرون آمد و با اشاره از مردم خواست تا آرام شوند. امام سجاد(علیه‎السلام) سخنش را با ستایش پروردگار آغاز کرد و بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) درود فرستاد و سپس چنین فرمود:

یا ایها الناس، من عرفنی فقد عرفنی! و من لم یعرفنی فانا علی بن الحسین المذبوح بشط الفرات من غیر ذحل و لا ترات، انا ابن من انتهک حریمه و سلب نعیمه و انتهب ماله و سبی عیاله، انا ابن من قتل صبرا فکفی بذلک فخرا.
ایها الناس، ناشدتکم بالله هل تعلمون انکم کتبتم الی ابی و خدعتموه، و اعطیتموه من انفسکم العهد و المیثاق و البیعة؟ ثم قاتلتموه و خذلتموه فتبا لکم ما قدمتم لانفسکم و سوء لرایکم، بایة عین تنظرون الی رسول الله صلی الله علیه وآله(1)؛

ای مردم! آن که مرا می‎شناسد که می‎شناسد؛ و آن که مرا نمی‎شناسد، من علی فرزند حسین(علیه‎السلام) هستم. همان که در کنار نهر فرات سر مقدسش را از بدن جدا کردند بی آن که جرمی داشته باشد و حقی داشته باشند!
من فرزند آن آقایی هستم که حریم او هتک شد؛ آرامش او ربوده شد؛ و مالش به غارت رفت و خاندانش به اسارت رفت.
من فرزند اویم که (دشمنان انبوه محاصره‎اش کردند و در تنهایی و بی یاوری بی آن که کسی را داشته باشد تا به یاریش برخیزد و محاصره دشمن را برای او بشکافد) به شهادتش رساندند. البته اینگونه شهادت(شهادت در اوج مظلومیت و حقانیت) افتخار ماست.

ای مردم! آن که مرا می‎شناسد که می‎شناسد؛ و آن که مرا نمی‎شناسد، من علی فرزند حسین(علیه‎السلام) هستم. همان که در کنار نهر فرات سر مقدسش را از بدن جدا کردند بی آن که جرمی داشته باشد و حقی داشته باشند!
هان، ای مردم! شما را به خدا سوگند، آیا به یاد دارید که نامه‎هایی را برای پدرم نوشتید و او را خدعه کردید؟ و (در نامه‎هایتان) با او عهد و پیمان بستید و با او بیعت کردید؟ سپس با او به جنگ برخاستید و دست از یاری او برداشتید. وای بر شما! از آنچه برای آخرت خویش تدارک دیده‎اید! چه زشت و ناروا اندیشیدید (و توطئه چیدید!) به چه رویی به رسول الله صلی الله علیه و آله خواهید نگریست؟

ادامه »

بازتاب خطبه های امام سجاد علیه السلام
خطبه تاریخی حضرت سجاد علیه السلام تاثیر عمیقی بر مردم شام بر جا گذاشت.
در روایتی از ابن باقی چنین آمده که پس از این خطبه، مردم گریه و شیون می کردند.

مردم حاضر در مسجد که از بزرگان شهر و ارکان حکومت یزید هم جزوشان بودند، به شدت تحت تاثیر این بیانات قرار گرفتند و زمینه بیداری آنان فراهم شد. در همان مجلس عده ای زبان به اعتراض گشودند و وقتی یزید خواست نماز بگزارد، عده ای با او نماز نخواندند و پراکنده شدند.

به علاوه، وضع عمومی شهر به گونه‌ای شد که یزید به ناچار در مقابل درخواست بازماندگان حادثه کربلا که می خواستند برای مصائب امام حسین علیه السلام عزاداری کنند، تسلیم شد و جایی را به نام « دارالحجاره » برای آنها اختصاص داد و آنها هفت روز به اقامه ماتم پرداختند.

ذکر حسین علیه السلام کم کم همه شهر را فرا گرفت، تا جایی که یزید قرآن را به قسمت‌های کوچک تقسیم کرد و بین مردم توزیع کرد تا قرآن بخوانند و توجه‌شان از حسین علیه السلام منصرف شود، ولی هیچ چیز نمی‌توانست آنها را منصرف سازد.

یزید که اوضاع را نامناسب دید تصمیم به انتقال کاروان اسرا به مدینه گرفت.

ادامه »

سر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود 

  کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود

درآن شب شام را شوری دگر بود  

تو گویی شام عاشوری  دگر  بود

سه ساله دختری چون  ماه   پاره 

فرو می ریخت از چشمش ستاره

بتاب ای مه تو بر غم خانه ما 

که تاریک است امشب محفل ما

منبع:سایت خبر

روز نهم ماه محرم الحرام سال 61 هجری كه معروف به تاسوعا است ، آخرین روزى بود كه امام حسین علیه السلام و یارانش شبانگاه آن را درك كرده بودند و این روز به شب عاشورا پیوند خورد.  بدین جهت در نزد مسلمانان و محبان اهل بیت علیه السلام از اهمیت بالایى برخوردار است .

ورود لشکر تازه نفس دشمن به کربلا
در این روز لشکر مجهزی به دستور ابن زیاد از کوفه وارد کربلا شد، و شمر نامه ابن زیاد را آورد.(1)

امان نامه برای فرزندان ام البنین علیهاالسلام
در این روز شمر ملعون برای حضرت عباس علیه السلام و برادرانش امان نامه آورد . (2) آن لعین خود را نزدیک خیام با جلالت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام رسانید و بانگ برآورد: «أین بنو اختنا»؛ پسران خواهر ما کجایند؟ ولی آن بزرگواران جواب ندادند. امام حسین علیه السلام فرمودند:جواب او را بدهید اگر چه فاسق است.
حضرت عباس علیه السلام در جواب فرمودند:چه می گویی؟ شمر گفت: من از جانب امیر برای شما امان نامه آورده ام. شما خود را به خاطر حسین علیه السلام به کشتن ندهید.

ادامه »

سرّ باب الحوائجی حضرت عباس‌(علیه السلام)

« و أبلی بلاء حسنا » عباس بن علی‌(علیهماالسلام)، مبتلا به آزمون سخت شد و ایثار و جان‌فشانی کرد و سر فراز بیرون آمد در بیان اینکه چرا او «باب الحوائح» الی الله است و هر گرفتار و دردمندی به او متوسل می‌شود و حاجت می‌گیرد، علل مختلفی ذکر کرده‌اند که چرا او باب‌الحوائج الی الله است آیا به خاطر این است که دست خود را از دست داد یا به خاطر این بود که فرقش شکاف برداشته است یا…

*** از حسن روی یوسف دست بریده سهل است

***در کوی دلبر ما سرها بریده بینی

ادامه »