سختی و آسانی

✍ یکی از عبارتهایی که زیاد تو قرآن تکرار شده اینه: «یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَ یَقْدِرُ».
مثلاً در سوره شوری می‌خونیم:

 لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَ یَقْدِرُ، إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (شوری/۱۲)

 کلیدهای آسمانها و زمین از آنِ اوست.
 روزی را برای هر کس که بخواهد گسترده می‌سازد، یا تنگ می‌گیرد.
 زیرا او به همه چیز داناست.

✔ به یکی «آسان» می‌گیره و «گشایش» میده، امّا به یکی دیگه «سخت و تنگ» می‌گیره!

✔ به یکی میگه کشتی بساز (نوح)، به یکی دیگه میگه کشتی سوراخ کن (خضر)!

✔ یکی سلیمان(ع) میشه با «داشتن»، یکی ایّوب(ع) میشه با «نداشتن».

 و خلاصه همیشه این «بالا و پائین‌ها» تو زندگیِ افرادِ مختلف وجود داره.

 چون خدا نسبت به بنده‌هاش آگاه و حکیم است، و میدونه که رشدِ هر کسی _در چه چیزی است:
☜ «رُشدِ روحیِ» بعضی‌ها در «گشایش و راحتی» است..
☜ ولی «رُشدِ روحیِ» بعضی‌های دیگه در «تنگنا و سختی».

☝️ یعنی هر کسی در یک شرایطِ خاصّی رشد میکنه…

ممکنه پول، قدرت، راحتی، سلامتی، آسایش و رفاه برای بعضی‌ها «سمّ» باشه،? ولی برای بعضی‌های دیگه «مُفید» باشه.
در همین سوره شوری می‌فرماید، روزیِ بعضی بنده‌ها اگر زیاد بشه، طغیان و سرکشی می‌کنند:

 وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ، وَلَکِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاءُ، إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ (شوری/۲۷)

 اگر خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم می‌کنند.
 ولی به مقداری که می‌خواهد و مصلحت می‌داند، نازل می‌کند.
 زیرا او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست.

 پس بنده‌ی زرنگ، چه در گشایش باشه و چه در تنگنا و سختی، چه داشته باشه و چه نداشته باشه، همیشه رضایت داره..
و دنبالِ اینه که از شرایطِ موجود نهایتِ استفاده رو بکنه و رشد کنه، و بزرگ بشه..
چون این بازی رو خوب بلده..

اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج