نکات قرانی و تربیتی سوره انسان

 قرآن كتاب هدايت و موضوع هدايت، انسان است. سوره مباركه انسان به ويژه آيه نخست آن موضوعش درباره انسان است. از آن جا كه محور اين سوره خود انسان، عمل، اخلاص، ايثار و عاقبت كار او در قيامت است، به سورة انسان نامگذاري شده است.

براي آن كه هر انساني بتواند در مسير قرب الهي قدم بگذارد بدون شك به الگو و راهنمايي نيازمند است كه خود توانسته اين مسير را طي نموده باشد. بر این اساس انسان‌های کاملی همچون پیامبران الهی و به ویژه پیامبر اکرم و اهلبیت ایشان علیهم السلام که بالاترین معرفت و عشق به معبود را داشته اند، از کامل‌ترین مرتبه‌ی عبودیت الهی برخوردار بوده و زیباترین عبادات را به پیشگاه الهی به جا آورده اند. لذا اولين گام در راه قرب حق، شناخت صفات و ويژگي‌هاي اين الگوهاست.

از سوره‌هایی که در شان، منزلت و فضلیت اهل بیت پیامبر (علیه السلام) آمده و ایثار و اخلاص ایشان را به مسکین – یتیم و اسیر مطرح می کند سوره انسان می باشد. در این سوره‌ به نکات اخلاقی و تربیتی با محوریت اهل بیت (علیهم السلام) به مواردی اشاره گردیده که به اختصار می‌توان از خصوصیات اخلاقی چون خوف از قیامت، ایثار، صبر در برابر معصیت، یاد خدا، تسبیح در شب و … نام برد و به مؤلفه‌های تربیتی با بیان مراحل خلقت، راه هدایت، هدایت فطری و تشریعی،‌ تربیت تدریجی، پاداش ابرار، مراحل هدف خلقت، فواید آفرینش بهشت و جهنم و… اشاره نمود.

 قرآن در مقام یک متکلم صادق آنچه می گوید حق است و خطائی درآن نیست. انسان برای اینکه بتواند به سرمنزل مقصود و سعادت ابدی برسد باید پا در راهی نهد که از هر جهت مطمئن باشد و این اطمینان خاطر هنگامی حاصل می شود که انسان به کلام خدا که ریسمان الهی است چنگ بزند، آداب آن را رعایت نماید، احکامش را جامه عمل بپوشاند و از فرامین آن اطاعت نماید،‌ آن وقت  است که به مقام خلیفه الهی می رسد و این میسر نیست جز با عمل به نکات اخلاقی و تربیتی کل قرآن.