گذری کوتاه بر زندگی حضرت

حضرت عباس(ع) (۲۶ - ۶۱ق)، مشهور به ابوالفضل  و قمر بنی‌هاشم، فرزند امام علی علیه‌السلام  و ام البنین و سردار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السّلام در واقعه کربلا است. او در کربلا سقّای  سپاه بود؛ از این رو، در بین شیعیان به «سقای دشت کربلا» معروف است
 حضرت عباس علیه السلام در ۴ شعبان  سال ۲۶ق  در مدینه به دنیا آمد. در دوران کودکی از پدرش تحصیل علم کرد و امام علی (ع) فرمود: 
اِنَّ وَلَدِی العَبّاسَ زُقَّ العِلمَ زَقّاً؛
همانا فرزندم عباس در کودکی علم آموخت و به سان نوزاد کبوتر، که از مادرش آب و غذا می‌گیرد، از من معارف فرا گرفت.

در مدت ۱۴ سال که با پدر زیست، همیشه و در همه حال در کنار پدر حضور داشت . ایشان در سال۳۷۷ق درجنگ صفین حضور داشت و سخنانی در توصیف شجاعت ایشان نقل شده است.
 کنیه‌ و القاب «ابوالفضل» مشهورترین کنیه حضرت عباس است. قمر بنی‌هاشم، باب الحوائج، طَیّار، سقّا پرچمدار و علمدار از القاب آن حضرت است

 امام صادق علیه‌السلام در توصیف عباس (ع):«بصیرت نافذ، بینش عظیم، ایمان بسیار، جهاد در  محضر امام حسین (ع)، جانبازی و ایثار، شهادت در راه امام خود، تسلیم در برابر جانشین رسول خدا (ص)، تصدیق امام زمانش، وفاداری، تلاش تا آخرین حد و….»
 همچنین در آغاز زیارتنامه ایشان می‌ خوانیم: «سلام بر تو ای بنده نیکوکار و فرمانبرِ خدا و پیامبر خدا(ص) و امیرالمؤمنین (ع) و حسن(ع) و حسین(ع)».

 رهبر معظم انقلاب در توصیف عظمت علمدار کربلا اینگونه میفرمایند: ارزش ابالفضل العباس (علیه‌السلام) به جهاد و فداکاری و اخلاص و معرفت او به امام زمانش است؛ به صبر و استقامت است.۸۴/۰۵/۰۵