حدیثه

9ذی‌الحجه شهادت حضرت مسلم و هاني
در اين روز در سال 60  محمد بن كثير و پسرش در كوفه به جرم مهمانداري و طرفداري از مسلم بن عقيل عليه‌السلام به شهادت رسيدند. در شب عرفه جناب مسلم بن عقيل عليه‌السلام به منزل طوعه رفتند.
(فيض العلام: ص 113)

در روز عرفه سال 60  كه چهارشنبه بود جناب مسلم بن عقيل و هاني بن عروه را در كوفه شهيد كردند.
(ارشاد: ج 2، ص 66. اعلام الوري: ج 1، ص 445. مصباح كفعمي: ج 2، ص 600. بحار الانوار: ج 44، ص 363. مسار الشيعة: ص 18. فيض العلام: ص 115)

ادامه »

چه واقعه ای در غدیر رخ داده؟ واقعه ای که در هیچ جای جهان، به این نام، نشان و خصوصیت ذکر نشده است.

 زبان قاصر است از بازگویی واقع، فقط همین را می دانم که اگر در آن حج شرکت می کردم یا همراه افرادی بودم که با  پیامبر بودند و درغدیر توقف کرده بودم یا اینکه جلوتر رفته بودم و مرا باز می گردانند و یا اینکه منتظر بودند تا به آنها بپیوندم .

با آن جمعیت حدودا 120 هزار نفری، که بیش از جمعیتی است که در ورزشگاه آزادی وجود دارد؛ نمی دانم جزء افرادی بودم که در آنجا گمارده بودند تا به نفراتی که دور تر از پیامبر هستند، صحبتهای پیامبر را برسانم.

یا مانند افرادی که از آن بالا روی صندلی های ورزشگاه نشسته اند تماشا گر افراد ی بودم که جهاز شتران را روی هم می گذارند و منبری از آنها می سازند تا پیامبر به منظور سخنرانی بر روی آن  برود و پس از خواندن خطبه دست صاحب غدیر راگرفته و آن را بالا  ببرد؛ تا حدی که سفیدی زیر بغل نمایان شود و می شنیدم که چهار بار پیامبر تکرار می کند :

ادامه »

 با توجه به اينكه پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله به تعليم خداوند مى‏ داند كه منافقان سقيفه ‏نشين و پيروان افكارشان، چنين فرصتى را به خلفاى او نمى ‏دهند، تا با كمك حقّ خدادادى و مقام خلافت الهى خويش مردم را با اهداف خلقت آشنا سازند، و به عبوديّت خالص خداوند وادارند، و دنيا را تبديل به مدينه فاضله و بهشت برين سازند؛ بلكه اين كار تنها به دست آخرين بازمانده خداوند و دوازدهمين وصىّ و جانشين او انجام مى ‏پذيرد.

 به همين خاطر، به فرازهاى نهايى خطبه غدير كه مى‏ رسد با بيانى ‏روشن‏تر و توضيحى بيشتر به معرفى آخرين فرزند معصومش پرداخته و مناصب اصلى امامت را در وجود آخرين يادگار غدير منحصر مى ‏سازد و او را تنها بازمانده خداوند براى محقق ساختن غرض خلقت خوانده، و در حضور قريب صد و بيست هزار جمعيت در صحراى غدير فرياد مى ‏زند:
 اَلا اِنَّ خاتَمَ الاَئِمَّةِ مِنَّا القائِمُ المَهدِىُّ. بدانيد كه آخرين امامان، مهدى قائم از ماست.

ادامه »

پیوند: http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=177112

آیا قرآن به صراحت درباره حجاب مخصوصاً به شكل امروزی (چادر) اشاره كرده است؟

اول؛ قرآن می‌فرماید: «و َقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ»؛نور/آیه 31

یعنی به زنان مؤمنه بگو دیدگان خویش فرو گیرند (از نگاه هوس آلوده) و دامان خویش را حفظ كنند و زینت خود را به جز آن مقدار كه نمایان است، آشكار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه‌ی خود افكنند تا گردن و سینه با آن پوشانده شود، و زینت خود را آشكار نسازند مگر برای شوهرانشان و (محرم‌های دیگر) … و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانی‌شان دانسته شود و همگی به سوی خدا باز گردید ای مؤمنان تا رستگار شوید.

دوم؛ «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا»احزاب/ آیه 59

در این آیه آمده است ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلباب‌ها، روسری‌های بلند، یا چیزی شبیه چادر (خود را بر بدن خویش فرو افكنند این كار برای آن كه شناخته نشوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است.

خیلی قاطعانه نمی‌توان گفت كه در آیات فوق خصوصاً «آیه‌ 59، سوری احزاب» اسمی از چادر برده نشده است چون یك احتمال این است كه «جلباب» به معنای چادر و شبیه آن باشد.

ادامه »

♦️ خداوند در قرآن می‏فرمايد: «ولايَطؤون مَوطئاً يَغيظُ الكفّار… الاّ كُتب لهم به عَملٌ صالح»1

هيچ حركت دسته جمعى كه كفّار را عصبانى كند، صورت نمی گيرد مگر اين كه براى آن، پاداش عمل صالح ثبت می شود.

♦️آرى، راهپيمايى‏ هايى كه دشمنان اسلام و مسلمين را عصبانى كند، عمل صالح است.

اين راهپيمايى ‏ها (بخصوص كه از طريق وسايل ارتباطى و ماهواره ‏ها منعكس می‏ شود) نوعى حضور در صحنه، عبادت دسته جمعى و امر به معروف و نهى از منكر عملى و عامل تقويت روحيّه مردم و مقابله با دشمن است.۲

ادامه »

چرا در شب قدر باید قرآن بر سر گرفت ؟

پاسخ:

روايات متعددي از طريق اهل بيت عصمت و طهارت(ع) وارد شده است كه در آنها به ما دستور داده‏ اند كه در شب قدر، قرآن به سر گيريم و با توسّل به ساحت قرآن كريم و عترت طاهرين(ع) از خداوند متعال حاجات خود را درخواست كنيم و در مفاتيح الجنان هم در اعمال مشتركه شب هاي قدر يكي از اعمال آن را قرآن بر سر گرفتن و خدا را به حق چهارده معصوم قسم دادن بيان شده است.(1) شب قدر، شب مباركي است كه در آن قرآن نازل شده است و شبي است كه در آن برنامه يك ساله زندگي انسان ها مقدر مي شود.

بهترين عمل در آن شب نيز مطالعه و تدبر در قرآن و دعا است و روشن است كه در دعا در محضر حضرت حق، بايد بهترين و مقرب‏ترين دوستان خداوند متعال را شفيع قرار داد و چه بهتر كه در پناه قرآن به محضر دوست قدم بگذاريم و به قرآن و عترت متوسّل شويم. عمل بر سر گذاشتن قرآن و واسطه قرار دادن آن و چهارده معصوم، به سبب عظمت آنها در پيشگاه الهي و تواضع در مقابل ثقلين است و در حقيقت ادب در مقابل ثقلين، ادب در برابر حضرت حق و رعايت حدود بندگي است. اين عمل را خود ائمه(ع) به ما آموخته‏ اند.

ادامه »

 ابو يوسف فسوي در كتاب المعرفة والتاريخ با سندي كه تمام راويان آن از راويان بخاري و يا مسلم هستند مي نويسد:

حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأُوَيْسِيُّ، ثنا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنْ أَبِي عَوْنٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ الثَّقَفِيِّ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ الْحَنَفِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام أَخَذَ الْمُصْحَفَ فَوَضَعَهُ عَلَي رَأْسِهِ حَتَّي لَأَرَي وَرَقَهُ يَتَقَعْقَعُ، ثُمَّ قَالَ: ” اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ مَنَعُونِي أَنْ أَقُومَ فِي الْأُمَّةِ بِمَا فِيهِ، فَأَعْطِنِي ثَوَابَ مَا فِيهِ … .

از ابو صالح حنفي نقل شده است كه ديدم علي بن أبي طالب عليه السلام را كه قرآن را مي گرفت و بر سر مي گذاشت؛ تا جائي كه من صداي حركت ورق هاي آن را مي شنيدم . سپس مي فرمود: خدايا آن ها مانع شدند كه من در ميان امت حكومت نمايم؛ پس خدايا ثواب آن را به من عطا فرما …

ادامه »

شب قدر بزرگ ترين سند امامت و تداوم آن در طول زمان است .

در روايات فراواني، وجود شب قدر را در هر زمان دليل لزوم امامت و بقاي آن دانسته اند، لذا سوره قدر به منزله شناسنامه اهل بيت عليهم السلام شمرده شده است كه به برخي روايات اشاره مي شود:

از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: علي عليه السلام زياد مي فرمود: هيچ گاه تيمي و عدوي [ابوبكر و عمر] خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله جمع نشدند مگر آنكه آن حضرت [سوره] «انا انزلناه …» را با خشوع و گريه مي خواند، سپس آن دو عرض مي كردند چقدر رقت شما نسبت به اين سوره شديد است . پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مي فرمود: به جهت آنچه چشمم ديده و دلم فهميده است و به جهت آنچه دل اين شخص [يعني علي عليه السلام] پس از من خواهد ديد . آن دو مي گفتند: مگر شما چه ديده اي و او چه مي بيند؟

فرمود: پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله براي آن دو نوشت «تنزل الملائكة والروح فيها باذن ربهم من كل امر» ; «ملائكه و روح در آن شب با اذن پروردگارشان براي (تقدير) هر كاري نازل مي شوند .»

آن گاه مي فرمود: آيا بعد از «كل امر; تمام امرها» كه خداوند مي فرمايد، چيزي باقي خواهد ماند؟ مي گفتند: نه . سپس حضرت مي فرمود: آيا مي دانيد آن كسي كه هر امري بر او نازل مي شود كيست؟ مي گفتند: تو هستي اي رسول خدا! آن گاه مي فرمود: بله [ولي] آيا شب قدر بعد از من هم ادامه دارد؟ مي گفتند: بله . مي فرمود: آيا [در شبهاي قدر] بعد از من هم آن امر نازل مي شود؟ مي گفتند: بله . سپس مي فرمود: بر چه كسي؟ مي گفتند: نمي دانيم . سپس آن حضرت از سر من [علي] مي گرفت (و دست را روي سر من قرار مي داد) و مي فرمود: اگر نمي دانيد بدانيد، آن شخص پس از من اين مرد است .

ادامه »

 فضايل حسنين در قرآن
در قرآن کريم آيات بسياري است که طبق روايات عديده اي که در کتب تفسير نقل شده در شأن خاندان رسول خدا (ص) و حسنين (ع) نازل گشته است .در اينجا داستان مباهله را به اجمال از نظر شما مي گذرانيم .

مدينه ي طيبه در سال نهم ، هر روز شاهد ورود هيئت يا هيئتهاي جديدي بود . از جمله ي اين هيئتها ، يکي هم هيئت نصاراي نجران بود . به دنبال نامه اي که رسول خدا (ص) براي کشيش بزرگ ايشان نوشت و او را به اسلام دعوت فرمود .آنها به مدينه آمدند تا از نزديک آن حضرت را ديده و درباره ي وي تحقيق کنند . اينان پس از ورود به مدينه ، گفتگويي با رسول خدا (ص) کرده و محاجه اي با آن حضرت انجام دادند . اما حاضر به پذيرش اسلام ويا پرداخت جزيه نشده و به گفتار خود اصرار مي ورزيدند . رسول خدا (ص) که چنان ديد ،طبق دستور خداي تعالي که درسوره ي آل عمران ( ضمن آيه ي 16 ) آمده است ، آنها را به «مباهله » دعوت کرد که ترجمه ي آيه چنين است :«و هر که با وجود اين علم و دانشي که به تو داده شده (درباره ي عيسي ) با تو محاجه کند ، بگو بياييد تا بخوانيم ، پسرانمان را و شما پسرانتان را ، ما زنانمان را و شما نيز زنانتان را ، و ما خود را و شما نيز خودتان را ، سپس مباهله کنيم و لعنت و نفرين خدا را بر دروغگويان قرار دهيم ».

ادامه »

پیوند: http://www.leader.ir/

 در اولین روز از ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن،  محفل انس با قرآن در حضور حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار شد.
رهبر انقلاب اسلامی در این مراسم، زیبایی الفاظ قرآن را یک معجزه و دریچه ای برای جذب شدن بسوی مفاهیم عالی و پرمغز آن دانستند و ضمن تأکید بر لزوم رواج جلسات قرآنی در کشور، به نیاز بیش از پیش دنیا در شرایط کنونی به مفاهیم قرآن اشاره کردند و گفتند: اگر معانی بلند قرآن با زبان روز، برای انسان ها بیان شود قطعاً تاثیرگذاری بالایی خواهد داشت و زمینه ساز پیشرفت واقعی بشریت خواهد شد، زیرا عزت، قدرت، رفاه مادی، تعالی معنوی، گسترش فکر و عقیده، و شادی و آرامش روحی درگرو عمل به قرآن است.

حضرت آیت الله خامنه ای  با اظهار خرسندی از گسترش دایره قرآنی ها بخصوص جوانان قرآنی در کشور، خاطرنشان کردند: اگرچه زیبایی و جذابیت الفاظ قرآنی یک معجزه است اما هدف از این الفاظ زیبا، گشودن دریچه ای برای رسیدن به فضای پربرکت و پرشکوه مفاهیم قرآنی است.

ادامه »